Peter Herlings Na drie keer eindelijk de beste aas 25-11
Motocross der Azen in Sint Anthonis
GEMERT - Tegenwoordig is hij vooral bekend als de vader van Jeffrey Herlings, het motorcrossende supertalent dat dit jaar Nederlands, Europees en wereldkampioen bij de jeugd werd.
 |
Maar Peter Herlings was zelf ook geen onverdienstelijk crosser. De 52-jarige
Gemertenaar won talloze wedstrijden in binnen- en buitenland. Eén overwinning
steekt er bovenuit: op 12 maart 1978 won hij de Motocross der Azen. Het is de tijd dat Frans Sigmans, Gerrit Wolsink en Gerardje Rond de dienst uitmaken in de Nederlandse motorcross. Peter Herlings is een aanstormend talent. Als broekeman van nog geen twintig jaar rijdt hij medio jaren zeventig opvallend goede uitslagen. De ervaring die hij in talloze wedstrijden in Frankrijk heeft opgedaan, hebben hem sterker gemaakt. Herlings heeft er wedstrijden gedomineerd, gewonnen of er toch op zijn minst mee voorin gereden.
|
|
Foto: Peter Herlings met de motor van zijn zoon Jeffrey. foto René Manders |
Het levert hem in 1976 een
startplaats op in de Cross der Azen, de internationale wedstrijd in Sint
Anthonis waarmee ieder jaar het nieuwe seizoen wordt ingeluid.
Ruim 20.000 man zijn op de veertiende maart op circuit De Hoef om mannen als
Toontje Karsmakers, de crossende tandarts Wolsink, Brad Lackey en 'de vliegende
Fin' Heikki Mikkola in actie te zien. En Herlings? Die maakt indruk op zijn
viertakt Maico. Hij rijdt knoerthard, haalt zelfs het podium, maar komt één punt
te kort op winnaar Lackey. Eén punt! Het bescheiden ventje uit Gemert heeft zijn
naam gevestigd, maar baalt. Hij was zo dichtbij...
Een jaar later maakt Herlings opnieuw indruk in Sint Tunnis, maar ook nu lukt
het hem niet te winnen. De eerste manche schrijft hij nog op zijn naam, maar in
de tweede omloop valt hij uit met een kapotte schokdemper. Herlings baalt.
Alweer. "Ik lag op dat moment op kop. Zonder die pech had ik gewonnen. Ja, ik
was een illusie armer", herinnert Herlings, inmiddels 52, zich. "Het was
weliswaar geen Grand Prix, maar de Cross der Azen stond heel hoog aangeschreven.
Alle internationale vedetten stonden er aan de start."
Herlings krijgt zijn revanche. Tijdens zijn derde deelname op De Hoef lost hij
eindelijk zijn belofte in. Op 12 maart 1978 stuurt hij tijdens de eerste manche
zijn 500cc-Maico als eerste voorbij het zwartwitgeblokt. Vóór drievoudig
wereldkampioen Mikkola, die op het natgeregende parcours tevergeefs probeert de
ontketende Gemertenaar voorbij te steken. Dat lukt de Fin in de tweede manche
wel, maar Herlings is niet onder de indruk. Hij heeft genoeg aan de tweede
plaats. De Motocross der Azen, die is voor hem! In de 250cc-klasse wint een
ander Nederlandse talent; Kees van der Ven uit Bakel. Het publiek smult, net als
de Nederlandse verslaggevers. 'Met name Peter Herlings heeft kunnen laten zien,
waartoe hij op zijn semi-fabrieks-Maico in staat is', jubelt het Eindhovens
Dagblad de volgende dag. En: 'Het jonge Nederlandse talent, waarop men over onze
grenzen, met name in het land der in St. Anthonis afwezige Belgen zo jaloers is,
heeft onomstotelijk bewezen, dat er straks rekening met Oranje dient te worden
gehouden.'
"Ze rekenden me vooraf tot één van de kanshebbers, maar alle ogen waren toch op
de wereldtoppers gericht", weet Herlings nog. "Ik had hard gewerkt in de winter
om ze optimaal partij te kunnen bieden. Ik heb gevochten als een leeuw. Dat het
lukte, was toch wel indrukwekkend. Tussen al die grote mannen was ik maar een
broekie."
Anno 2008 is de cross der Azen al lang niet meer. In 1984 werd de laatste editie
gehouden. Het ooit zo roemruchte circuit heeft plaatsgemaakt voor een woonwijk.
"Erg jammer, vind ik. De Cross der Azen was de uitschieter van de Nederlandse
motorcrosswedstrijden."
Bron: Eindhovens Dagblad - Erwin Blatter